Στρατηγικές ελλείψεις και επιλογές

Οι ελλείψεις «χεριών» είναι θέμα αρκετών κλάδων στην Ελλάδα. Σημαντικότερο θέμα, στρατηγικής σημασίας μιας παραγωγικής Ελλάδας που χρειαζόμαστε, είναι οι ελλείψεις στελεχών, ταλέντων και «μυαλών». Η Ελλάδα έχει το δεύτερο χαμηλότερο ποσοστό εργαζομένων «υψηλής ειδίκευσης» στην ΕΕ: 32% το 2021 έναντι 42% στην ΕΕ, 43% στην ευρωζώνη. Ηταν 31% το 2012, έναντι 39% στην ΕΕ, 40% στην ευρωζώνη. Το χάσμα αυξήθηκε αντί να μειωθεί. Τα σήματα κοινωνίας και οικονομίας τροφοδοτού(σα)ν τη διαρροή. Εκεί που δημιουργούνται και αυξάνονται οι θέσεις για στελέχη: σε επιχειρήσεις και οργανισμούς παραγωγικότερων οικονομιών (και κοινωνιών). Η βιώσιμη αντιμετώπιση των ελλείψεων συνδέεται με κοινωνικές επιλογές στην οικονομία μας που να ανατρέπουν τα κακώς κείμενα: Επιχειρήσεις σύγχρονες, παραγωγικές, εξωστρεφείς, του κατάλληλου μεγέθους. Επιχειρήσεις και κλάδους που αξιοποιούν, δημιουργούν, αναπτύσσουν στελέχη. Με επενδύσεις, ξένες και εγχώριες, ανταγωνιστικής παραγωγής και τεχνολογίας. Με μείωση της υπερφορολόγησης της ειδικευμένης εργασίας στελεχών προστιθέμενης αξίας (του συντελεστή 44% για κάθε ευρώ πάνω από 40.000 μισθού ετησίως) για να υπάρχουν περιθώρια ανταγωνιστικής ανταμοιβής. Συνδέεται και με τις αναγκαίες συγχρονισμένες μεταρρυθμίσεις στην παιδεία. Να δημιουργούμε και να προσελκύουμε ταλέντα, στελέχη και «μυαλά» είναι το θέμα. Να τα συγκρατούμε ή να επιστρέφουν. Και να τα αξιοποιούμε. Στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα.