«Οταν έκλεισα τα 50 το 2014, αναρωτήθηκα αν θα μπορούσα να αρχίσω να ξανατρέχω, παρόλο που ήξερα ότι θα έπρεπε να ξεκινήσω από το μηδέν, σαν να ήμουν αρχάριος» θυμάται ο αμερικανός συγγραφέας Ρομπ Σπίλμαν. Παρόλο που ως έφηβος έκανα στίβο και έτρεχα ανώμαλο δρόμο τα πρώτα χρόνια μου στο κολέγιο, είχα σταματήσει στα 21 λόγω διάφορων τραυματισμών – συγκεκριμένα, πελματιαίας απονευρωσίτιδας και συνδρόμου λαγονιοκνημιαίας ταινίας – από την υπερπροπόνηση. Στην περίπτωσή μου, η υπερπροπόνηση σήμαινε να τρέχω 150 χλμ. την εβδομάδα, με διπλές προπονήσεις τις περισσότερες ημέρες, με pace 3:45 (όταν πήγαινα αργά) χωρίς ρεπό, επί τεσσεράμισι χρόνια».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή