Ποια Ελλάδα θα νικήσει

Η αλήθεια είναι πως του την είχαν στημένη εδώ και καιρό του Σαββόπουλου. Ο Νιόνιος είχε ξεμπροστιάσει κάποιους «ευαίσθητους» μετά την εισβολή του Πούτιν, οι οποίοι αρνούνταν να καταδικάσουν τη Ρωσία και καταδίκαζαν τους πολέμους, τη Δύση, τον ιμπεριαλισμό, τα νεφελίμ κοκ διακηρύσσοντας με πύρινους Θούριους πως είναι με την ειρήνη και τον άνθρωπο. Ηταν οι μέρες που οι θηριωδίες του ρωσικού στρατού κατεδάφιζαν μαζί με τα κτίρια και τα τελευταία επιχειρήματα όσων υποκριτικά αρνούνταν να πάρουν θέση, διατυπώνοντας γραφικές διακηρύξεις ίσων αποστάσεων. «Οπως όλοι, αγαπούμε κι εμείς την ειρήνη, τον άνθρωπο κ.λπ. και οφείλουμε, σαν ενήλικοι που είμαστε και όχι σαν «αιώνιοι έφηβοι» – έχει καταντήσει εντελώς μπανάλ αυτό το κλισέ – να κατονομάζουμε τον εκάστοτε βομβαρδιστή της ειρήνης, του ανθρώπου, των λαών». Αυτή ήταν τότε η φράση του Σαββόπουλου και στην πραγματικότητα αυτό το «μπανάλ αιώνιοι έφηβοι» είναι το γραμμάτιο που άρχισε να πληρώνει πολύ πριν τοποθετηθεί περί της ανάγκης αυτοδύναμης κυβέρνησης ο σπουδαίος καλλιτέχνης, μέλος της νεολαίας της ΕΔΑ, που βασανίστηκε από τη χούντα και έγραφε τραγούδια μέσα στο κολαστήριο της οδού Μπουμπουλίνας για να έρθουν τώρα να τον λοιδορήσουν κάποιοι όψιμοι επαναστάτες πολυτελείας από τον άνετο καναπέ του σαλονιού τους. Είναι οι ίδιοι που ηρωποιούν τα δικά τους παιδιά, αναγορεύουν σε αγωνιστές τους δικούς τους καλλιτέχνες, τους δικούς τους ιδεολογικούς συνοδοιπόρους και επιχειρούν να απονομιμοποιούν ηθικά όσους διατυπώνουν άποψη που διαφέρει από τη δίκη τους. Ασκώντας ταυτόχρονα και προληπτική λογοκρισία σε κάθε επόμενο καλλιτέχνη που θα διανοηθεί να στηρίξει κάτι που δεν τους είναι αρεστό.