Αυτές οι λέξεις είναι η κληρονομιά που μου άφησε ο πολιτικός μου πατέρας, Ευάγγελος Αβέρωφ. Πολλές φορές ήρθα στα λόγια του. Και τελικά, εκ του αποτελέσματος, θεωρώ πως η πορεία μου τον δικαίωσε. Κάποιοι συνηθίζουν να μιλάνε για τον λαό λες κι είναι κάτι απρόσωπο. Σαν να πρόκειται για μια μάζα ανθρώπων, χωρίς μορφή ή βούληση. Πιθανώς η απόσταση που χτίζουν με τον κόσμο να είναι βολική, ώστε να μη συναισθάνονται τη βαριά υποχρέωση απέναντί του. Οταν όμως έχεις καταλάβει επί της ουσίας τι σημαίνει να σε εκλέγουν, τότε την επομένη των εκλογών ξεκινάς με ένα βάρος στους ώμους σου. Σκέφτεσαι τι θα κάνεις για όλους όσοι σε κοίταξαν στα μάτια και σου είπαν «πάμε μαζί».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή