Πόσο mainstream μάς έχει απομείνει;

Τι είναι το δημοκρατικό mainstream; Tα κόμματα και τα πρόσωπα που πιστεύουν στο δημοκρατικό καθεστώς και στους δημοκρατικούς θεσμούς. Αν και θα μπορούσαμε να χαράξουμε διαχωριστικές γραμμές ακόμα και στο εσωτερικό των κομμάτων -πιθανότατα αφαιρώντας από τον ΣΥΡΙΖΑ την αντισυστημική του πτέρυγα, τους ultra, ένα μέρος της Νεολαίας (και των πρεσβυτέρων) που ερωτοτροπεί με τους λεγόμενους αντιεξουσιαστές- επικεντρώνομαι εδώ στα επίσημα όρια των πολιτικών δυνάμεων. Φαίνεται λοιπόν ότι το 30-35% των ψηφοφόρων δεν αντιλαμβάνεται τι σημαίνει δημοκρατικό mainstream και δεν συμμερίζεται την ιδέα ότι μόνο με τον δημοκρατικό πολιτισμό και την ΕΕ, θα προχωρήσουμε σε οικονομική και πολιτιστική πρόοδο χωρίς ρήξεις, οδυνηρές ανατροπές, αίμα, ιδρώτα και δάκρυα. Ο κάθε άνθρωπος που ψηφίζει «ΜέΡΑ25», «Πλεύση Ελευθερίας», «Ελληνική λύση», «Νίκη», «ΑΝΤΑΡΣΥΑ» διαφέρει από τον εκλογικά ομοϊδεάτη του: τα εν λόγω μικρά κόμματα συσπειρώνουν ποικίλες υποκειμενικότητες, κοσμοθεωρήσεις, επιθυμίες. Αλλά σίγουρα υπάρχει κάτι που ενώνει όλους αυτούς τους ψηφοφόρους: η απερίσκεπτη απόρριψη ενός εγγενώς καλοήθους συστήματος που έχει δοκιμαστεί και επιτύχει σε πολλές χώρες του κόσμου.