Το είπε τις προάλλες ο Γιώργος Μπαρτζώκας αναφερόμενος στον θρίαμβο του Ολυμπιακού και την κατάκτηση της Ευρωλίγκας το ’13. Οχι τόσο κοντά, όχι τόσο μακριά, δηλαδή. Μια χαραμάδα χρονικής απόστασης. Εκτίμησε πως «το μπάσκετ αλλάζει» και όντως είπε μια μεγάλη αλήθεια ο κόουτς. Η δυναμική του αθλήματος είναι εντυπωσιακή. Μπορεί να δεις άλλες εικόνες όχι ακριβώς από «σεζόν σε σεζόν αλλά και από αγώνα σε αγώνα». Ηταν οι εποχές που κυριαρχούσε η ζώνη. Μετά ήρθε το μαν – του – μαν. Η επιθετική άμυνα. Το πρέσινγκ παντού. Οι κοντοί που έκαναν τη διαφορά και οι ημίψηλοι σέντερ. Και προέκυψε η αέναη κυκλοφορία της μπάλας. Οι αποστάσεις ανάμεσα στους παίκτες. Τα μαρκαρίσματα από ψηλό σε κοντό και τούμπαλιν. Η επιστροφή στους θεόρατους ψηλούς που όμως θα έχουν ψήγματα πλαστικότητας στο παιχνίδι τους και άρα θα μπορούν να μοιράζουν την μπάλα, να μην είναι μόνον παίκτες- σκιάχτρα όπως στο παρελθόν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή