Η σαρωτική νίκη του Ερντογάν στον πρώτο γύρο των τουρκικών εκλογών εξέπληξε δυσάρεστα τους δυτικούς αναλυτές και διέψευσε όσους προέβλεπαν το πολιτικό του τέλος. Οι αλγόριθμοι των δυτικών εκλογολόγων βασίστηκαν στην απατηλή συνάρτηση πληθωρισμού (τιμή κρεμμυδιών κ.λπ.) και εκλογικού αποτελέσματος. Παραθεώρησαν όμως, επιπόλαια και ανιστόρητα, ότι τα κριτήρια των ψηφοφόρων στις μη δυτικές χώρες είναι εντελώς διαφορετικά από αυτά που επικρατούν στις καπιταλιστικές κοινωνίες της Δύσης και που συμπυκνώνονται στο γνωστό απόφθεγμα «είναι η οικονομία, ανόητε» (με το οποίο επιχειρήθηκε να ερμηνευθεί η εκλογή του Μπιλ Κλίντον το 1992). Αλλά και στην ίδια την καπιταλιστική Δύση, το απόφθεγμα αυτό πολλάκις διαψεύσθηκε, όπως π.χ. με το Brexit και την εκλογή Τραμπ, γεγονότα που βασίστηκαν σε κίνητρα ιδεολογικά, ψυχικά και συναισθηματικά και όχι στον τιμάριθμο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή