Ενα από τα πιο ευφάνταστα σενάρια που κυκλοφόρησαν πριν από τις εκλογές πήγαινε ως εξής: ο Μητσοτάκης θα κερδίσει μεν στον πρώτο γύρο, αλλά με μικρή διαφορά, θα αρχίσουν οι γκρίνιες στο κόμμα του, ο Τσίπρας θα πάει αέρα στον δεύτερο γύρο, στο ενδιάμεσο όμως διάστημα θα παίξει το χαρτί της οικουμενικής κυβέρνησης, με επικεφαλής δηλαδή όχι δικαστικό, αλλά έναν πολιτικό ευρείας αποδοχής. Αυτός ο πολιτικός θα ήταν αναγκαστικά δεξιός (αφού η ΝΔ ήρθε πρώτη), έμπειρος (θα τον φοβόντουσαν οι Τούρκοι), μαχητικός (θα είχε αντιταχθεί, ας πούμε, στους χρυσαυγίτες) και δημοφιλής (ας πούμε πρώτος σε σταυρούς). Μοιραία, θα έθετε μια υποθήκη και για τη συνέχεια.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή