Ιστορίες καθημερινής τρέλας και σύνεσης

Ο ΣΥΡΙΖΑ συνετρίβη! Η Νέα Δημοκρατία θριάμβευσε. Σε φίλο που ανησυχούσε για το αποτέλεσμα του είπα: Μα είναι ψόφιοι. Και ήταν. Παρακολούθησα κάποιες συζητήσεις στην τηλεόραση. Ηταν πολύ αποκαρδιωτικές, από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν μπορούσαν να αρθρώσουν λόγο, πόσω μάλλον πολιτικό. Ακόμα και η αισθητική τους έδειχνε μιζέρια, κακογουστιά. Σχεδόν κακομοιριά. Πλην ολίγων εξαιρέσεων. Η αίσθηση που υπήρχε γύρω μας προοιωνιζόταν ασφαλή ήττα. Και ήρθε ως φυσιολογικό επακόλουθο της όλης πορείας. Τόσο ως κυβέρνησης, όσο και ως αντιπολίτευσης. Δεν έπειθαν για τη σοβαρότητά τους. Οτι είναι άξιοι. Μαζί τους ήταν και παλαίμαχοι υπουργοί που ήθελαν να δείξουν ότι είναι ενεργοί. Θύμιζαν νεκραναστημένους και έφερναν το αντίθετο αποτέλεσμα με τις κραυγές. Δύσκολο να δεχθείς ότι τελείωσες. Ιδίως στην Ελλάδα. Κι έτσι φτάνεις στη γελοιοποίηση. Ο αυτοθαυμασμός δεν αρκεί. Ο κόσμος αντιμετωπίζει προβλήματα και αναζητά τον πιο σοβαρό για επίλυσή τους. Οσα σφάλματα κι αν κάνει στη διακυβέρνηση. Δεν πειραματίζεται με άλλα σχήματα, ξεθωριασμένα και φθαρμένα. Οσο κι αν θέλουν να εμφανίσουν υγιή ομάδα, ηλικιακά κυρίως. Γερασμένα όμως σε ιδέες. Σε νοοτροπία. Ναι, η κοινωνία απαιτεί λύσεις, σε βασικά θέματα. Γενναίες. Δεν διακινδυνεύει όμως τη σταθερότητα. Ούτε τη σοβαρότητα.