Ανατρέχοντας στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν έχασε τη μητέρα του στη γέννα, τον αντιναζιστή πατέρα του στο ανατολικό μέτωπο και τη γιαγιά του σε στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μέκλενμπουργκ, χαρακτηρίζει τον εαυτό του «πρόσφυγα». Γι’ αυτό και ο τόνος στη συνέντευξη αλλάζει όταν αναφέρεται στους πρόσφυγες της Ουκρανίας, αλλά και τα παιδιά που εκτοπίζονται στη Ρωσία. Ενας από τους κορυφαίους αρχιμουσικούς και πιανίστες της εποχής μας, ο 83χρονος Κρίστοφ Εσενμπαχ, αφήνει χώρο στη συγκίνηση δίπλα στις αταλάντευτες θέσεις για τη στήριξη των αδυνάτων («κάποτε ήμουν εγώ ένας από αυτούς»), το ευρωπαϊκό ιδεώδες («περισσότερη Ευρώπη») και την εισβολή του Πούτιν («ποιος περίμενε ότι θα επιστρέφαμε στο 1945;»).

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή