Ενα φτωχικό καθιστικό, χαμένο μέσα στη φανταστική τοπιογραφία της Αλβανίας. Μία γυναίκα διπλώνει τα ρούχα – της κόρης που πέθανε, όπως καταλαβαίνουμε στη συνέχεια των τελετουργικών κινήσεων -, ο πατέρας προσπαθεί να ξεχαστεί μπροστά στο «χαζοκούτι», η αδερφή ξυπνάει και διπλώνει ρούχα. Η νύχτα καλύπτει τις χειρονομίες, μία πλανόδια μουσικός θυμίζει έναν τραγουδισμένο σκοπό, το γυμνό σώμα της νεκρής παρουσιάζεται μέσα σε ένα πτυσσόμενο έπιπλο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή