Χοσέ Μανουέλ Πουέρτας,

Γιάννης Αντετοκούνμπο,

μτφ. Νικόλαος Παπαδάκης,

εκδ. Κάκτος

Η ιστορία του κορυφαίου έλληνα αθλητή, ο οποίος ξεκίνησε να παίζει μπάσκετ πολύ αργότερα από τους περισσότερους αντιπάλους του στα γήπεδα του NBA. Στην ηλικία των 14 ετών, χωρίς high school και κολέγια, ο Γιάννης από τα Σεπόλια παράτησε το ποδόσφαιρο για το μπάσκετ, μόνο και μόνο για να μπορεί να περνάει περισσότερο χρόνο με τον μεγαλύτερο αδελφό του Θανάση. Σήμερα εκπροσωπεί την ιθαγένεια του μέλλοντός μας.

Μαραντόνα,

Το χέρι του Θεού,

μτφ. Αγαθή Δημητρούκα, εκδ. Πατάκη

«Σας µιλάει ο Ντιέγκο Αρµάντο Μαραντόνα, ο άνθρωπος που έβαλε δύο γκολ στην Αγγλία, κι ένας από τους λίγους Αργεντινούς που ξέρουν πόσο βαρύ είναι το Παγκόσµιο Κύπελλο. Ξέρεις τι ποδοσφαιριστής θα ήµουν άµα δεν είχα πάρει ναρκωτικά; Θα ήµουν για πολλά πολλά χρόνια ο Μαραντόνα του Μεξικού. Ηταν η στιγµή της µεγαλύτερης ευτυχίας που ένιωσα ποτέ µέσα στο γήπεδο. Ο γέρος µου ποτέ δεν µου έκανε κοµπλιµέντα και σπάνια µου έλεγε “Τι ωραία που χτύπησες την µπάλα” ή “Τι ωραία πάσα έδωσες”. Αλλά µετά τον αγώνα µε την Αγγλία, όταν συναντηθήκαµε, µε αγκάλιασε και µου είπε: “Γιε µου, σήµερα µάλιστα, έβαλες γκολάρα!”. Ηρθε η ώρα να διηγηθώ τα πράγµατα όπως έγιναν». Χωρίς άλλες συστάσεις…

Νάντια Κομανέτσι,

Επιστολές

σε μια νεαρή αθλήτρια,

εκδ. Τραυλός

Τριάντα χρόνια μετά τον θρίαμβο της μικρής Νάντιας, η ώριμη Κομανέτσι σε μια εμπνευσμένη αυτοβιογραφία, υπό τη μορφή επιστολών προς ένα φανταστικό πρόσωπο -μια νεαρή αθλήτρια της γυμναστικής – ξετυλίγει την ιστορία μιας ζωής που ξεκινάει από την γκρίζα Ρουμανία της δεκαετίας του ’60 για να γίνει ένα μεγάλο αστέρι του σύγχρονου αθλητισμού. Oι σκέψεις της Νάντια πάνω στον αθλητισμό και τη θυσία, αποκαλύπτουν έναν άνθρωπο με αξιοθαύμαστη προσωπικότητα και αποτελούν πρότυπο ιδιοσυγκρασίας για κάθε αθλητή.