Οχι που θα έχανε. Και σιγά μην έφευγε. Αλλά και να έχανε, πάλι σιγά μην έφευγε. Ομως ο τούρκος πρόεδρος Ερντογάν είναι, κακά τα ψέματα, «καλύτερος» απ’ αυτό. Δηλαδή, από το να έχει ανάγκη να φτάσει σε ανοιχτή δικτατορία για να παραμείνει στην εξουσία. Αλλωστε, το ίδιο έργο το έχει παίξει, σε διάφορες παραλλαγές, ξανά και ξανά. Το σύνταγμα της χώρας του το έχει κάνει κουρελόχαρτο με χίλιους τρόπους, ενώ οικοδομεί το καθεστώς του συστηματικά και βίαια επί είκοσι χρόνια τώρα. Ετσι που έχει πλέον κατασκευάσει ένα πολιτικό υβρίδιο που τυπικά παραμένει δημοκρατία, ενώ στην πραγματικότητα μόνον αυτό δεν είναι. Και το υβρίδιο δούλεψε: του εξασφάλισε για μία ακόμα φορά την παραμονή στην εξουσία. Ο Ερντογάν θριάμβευσε στον δεύτερο κύκλο των εκλογών και πάει για το… παγκόσμιο. Και εν προκειμένω η έννοια θρίαμβος δεν είναι ζήτημα ποσοστών, αλλά ετών. Το ρεκόρ που είναι ίσως άσπαστο για ηγέτη χώρας που στήνει κάλπες. Διάτρητες και εν πολλοίς προσχηματικές, αλλά, όπως και να έχει, τις στήνει. Και «καλύπτεται». Εστω κι αν αυτές κάνουν βόλτες έξω από τα εκλογικά τμήματα σε σπίτια για να ψηφίσουν υπερήλικες και, πιθανόν, σταματούν και στον δρόμο για σάντουιτς και καφέ… Είναι ένα ρεκόρ το οποίο θα του ανήκει αν η νέα του θητεία ολοκληρωθεί κανονικά όπως προβλέπεται: η παραμονή επί ένα τέταρτο αιώνος στην εξουσία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή