Ολες αυτές τις ημέρες οι πάντες επιχειρούν να χαρτογραφήσουν τον μεγάλο ασθενή του πολιτικού συστήματος. Τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Λογικό, υπό μία έννοια. Η βαριά ήττα της 21ης Μάη ανακίνησε μια σειρά νέων δεδομένων. Από την πιο επιεική εκδοχή που περιγράφει απλώς την προσπάθεια ανασύνταξης του χώρου μέχρι την πιο καταλυτική που είναι το τέλος ενός πολιτικού κύκλου, η νέα ηγεσία, η δυναμική του ΠΑΣΟΚ που μετακινεί τον συσχετισμό δύναμης. Σίγουρα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και πολύ περισσότερο για την επόμενη ημέρα της κάλπης της 25ης Ιούνη. Η παραδοχή του Αλέξη Τσίπρα πως για ημέρες σκεφτόταν την παραίτηση – το είπε καθαρά στο δελτίο του Star – επιβεβαιώνει πως μια σειρά διεργασιών στο παρασκήνιο ούτε άστοχες είναι ούτε χωρίς περιεχόμενο.
Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει οργανώσει τη νέα ομάδα κρούσης του μέσω της Επιτροπής Εκλογικού Αγώνα (που συνεδρίασε ήδη απ’ την προηγούμενη εβδομάδα υπό τον Τσίπρα), έχει πάρει την απόφαση να φιλτράρει το πώς και το ποιοι δικοί του θα εμφανίζονται στα ΜΜΕ, έχει επιστρέψει στις περιοδείες του προέδρου αλλά και στις συνεδριάσεις των νομαρχιακών οργανώσεων με θέμα την αποτίμηση και τη νέα μάχη – παρά το σοκ. Ολα αυτά βέβαια υπάγονται σε μια κάλπη που είναι προ των πυλών αλλά και σε έναν ειδικό στόχο που θέτουν κομματικές πηγές. Την ανατροπή των «δυσμενών συσχετισμών» που προέκυψαν από την κάλπη της 21ης Μάη. Την ισχυροποίηση της προοδευτικής εναλλακτικής για τη διακυβέρνηση της χώρας. Και τη δημιουργία – όπως λένε – ενός ισχυρού θεσμικού αντίβαρου σε μια «παντοδύναμη και ανεξέλεγκτη δεξιά κυβέρνηση υπό τον κ. Μητσοτάκη».
Αυτό που απασχολεί και την παλιά φρουρά του κόμματος και τη νέα, και τους πασοκογενείς και τους ανανεωτικούς, είναι η επόμενη ημέρα. Πρώτο και κύριο εδώ είναι ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας. Η αποστροφή του στην ΚΕ του κόμματος για ανάληψη της ευθύνης του για το εκλογικό αποτέλεσμα αναζωπύρωσε μια συζήτηση που είχε έτσι κι αλλιώς τεθεί άτυπα το βράδυ των εκλογών, όπου και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ έθεσε για ώρες εαυτόν στη διάθεση των επιτελών του στο κόμμα.
Η Ομπρέλα. Κίνηση πρώτη: η στάση του Ευκλείδη Τσακαλώτου το βράδυ των εκλογών της 21ης Μάη. Απέκρουσε κάθε εκδοχή ή σενάριο αμφισβήτησης στα ΜΜΕ και στάθηκε δίπλα στον Τσίπρα. Για όσους τον ξέρουν και παρά τη συχνή του διαφοροποίηση εντός σχεδιασμού, προέταξε την «κομματικότητα» και επέλεξε τη γραμμή «ενότητας». Μια γραμμή που και άλλα κορυφαία στελέχη του διατασικού ρεύματος της Ομπρέλας έχουν επιλέξει αυτόν τον καιρό και παρά την γκρίνια για τη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής όπου ακούστηκε μόνον ο λόγος του Αλ. Τσίπρα, εδώ ηχηρά εκφράστηκε μόνον ο Νίκος Βούτσης. Σε άτυπο paper που διακινούσαν πάντως μικρομεσαία στελέχη και μέλη της Ομπρέλας μετά τη συνεδρίαση του Συντονιστικού τους, αμέσως μετά την ήττα και ύστερα από συσκέψεις που έγιναν, επιλέχθηκε να μην μπουν σε μια «προεδρολογία», ιεράρχησαν πως το όλο κόμμα πάει σε νέα μάχη, ενώ έδωσαν ραντεβού μετά τις εκλογές για τη χάραξη νέου οδικού χάρτη – η υπαρξιακή κρίση διαπερνά και όλα τα ρεύματα του κόμματος εξάλλου, όπως επεσήμαινε παλιό στέλεχος αυτές τις δύσκολες ημέρες.
Οι προεδρικοί. Οι στενά προεδρικοί και ο πυρήνας της Κίνησης Μελών δεν κάνουν κουβέντα για αλλαγή προέδρου. Ολα τα κορυφαία στελέχη έχουν πίστη στον Τσίπρα και, όπως σημειώνουν, κοιτούν τη μάχη κατά του Μητσοτάκη. Ακόμη και η ανακίνηση σεναρίων διαδοχής που ενέπλεκε στελέχη του κόμματος, όπως οι Χαρίτσης, Αχτσιόγλου, Ηλιόπουλος, με τον μανδύα του πρώτου βήματος για «επιτροπεία» στον Τσίπρα – θέση του Δημήτρη Παπαδημούλη – αποκρούστηκε έντονα από παράγοντες της Κίνησης, όπως η Ρένα Δούρου και ο Νίκος Παππάς. Η Ολγα Γεροβασίλη, επίσης, είπε αυτή την εβδομάδα πως «ο Τσίπρας είναι πολιτικό κεφάλαιο, για τον ΣΥΡΙΖΑ, την Αριστερά και τη χώρα. Εχοντας τα χαρακτηριστικά του ηγέτη, δεν κάνει πίσω».
Οι πασοκογενείς. Πιο παρασκηνιακά βέβαια υπάρχει μια συζήτηση από άλλους – κυρίως πασοκογενείς – για ένα συνέδριο α λα Επινέ (συνέδριο αναγέννησης του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος υπό τον Μιτεράν) με νέα στρατηγική πλεύση του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ μετά τον εκλογικό κύκλο.
Οι 6 συν 6. Πολύ ενδιαφέρον έχει η στάση των 6 συν 6 (ομάδα Δημήτρη Τζανακόπουλου, Νάσου Ηλιόπουλου κ.ά.). Η σύσκεψη που φέρεται να έγινε στα γραφεία της δημοτικής κίνησης Ανοιχτή Πόλη με συμμετοχή περίπου 120 μελών και στελεχών επίσης δεν κατέληξε σε κάποιου είδους αμφισβήτηση. Εδώ ο προβληματισμός ήταν κυρίως για την αποτυχία της απεύθυνσης του κόμματος, ενώ ήδη πριν από τη γραμμή για «θετική ατζέντα», που τελικώς επικράτησε στον ΣΥΡΙΖΑ, είχε γίνει κουβέντα για «ενιαίο θετικό αφήγημα» με βασικές προγραμματικές αιχμές (ακρίβεια, μισθοί, δημόσια αγαθά, κλιματική κρίση, εθνικά θέματα κ.λπ.) αλλά και για γραμμή με χαρακτηριστικά δομικής προγραμματικής παραταξιακής αντιπαράθεσης. Μια σοβαρή διάσταση θέλει και ένα μεγάλο μέρος στελεχών που δεν ανήκουν σε ρεύματα ή τάσεις να τηρούν στάση αναμονής και να δείχνουν στην κάλπη. Η πρώτη πάντως εβδομάδα της Επιτροπής Εκλογικού Αγώνα ανέδειξε τον συντονιστή της Διονύση Τεμπονέρα που, παρότι είναι προσκείμενος στην τάση της ΡΕΝΕ, έχει χημεία με όλες τις τάσεις και σίγουρα μπήκε στο επίκεντρο μιας συζήτησης για τα νέα πρόσωπα.