Μία ματιά στον τρόπο που επανέρχονται στον δημόσιο λόγο τα ζητήματα που αφορούν το δημογραφικό, δείχνει ότι συχνά αυτά συζητιούνται υπό το πρίσμα ενός ορισμένου εθνικισμού («το έθνος συρρικνώνεται από την υπογεννητικότητα») ή ενίοτε και ενός – όχι και τόσο – συγκαλυμμένου ρατσισμού («οι μετανάστες έχουν υψηλότερους ρυθμούς γεννητικότητας»), μαζί με μια θεώρηση της μητρότητας που επιφορτίζει τις γυναίκες με ένα διπλό καθήκον: αφενός να εκπληρώσουν τον προορισμό τους ως γυναίκες, δηλαδή να γίνουν γυναίκες – μητέρες, αφετέρου να συνεισφέρουν πατριωτικά στην αναπαραγωγή του ίδιου του έθνους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή