Στα προγράμματα των κομμάτων υπάρχουν πάντα εκτενείς αναφορές σε τρεις ξεχωριστές κατηγορίες πολιτών: στους νέους που αντιπροσωπεύουν το αύριο και έχουν όνειρα (λες και οι υπόλοιποι δεν έχουμε), στις γυναίκες, ειδικά στις εργαζόμενες μητέρες, και στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας. Υπάρχει όμως μία κατηγορία που σπανίως αναφέρεται: είναι οι άνδρες μέσης ηλικίας, αυτοί που βρίσκονται ανάμεσα στα 50 και στα 60. Μη βιαστείτε να θεωρήσετε εγωιστική την παρατήρησή μου. Απλώς προσέξτε τι λέγεται. Για όλους υπάρχει κάτι, εκτός από τη συγκεκριμένη ομάδα. Και ξέρετε γιατί; Διότι οι άνθρωποι αυτού του γκρουπ γνωρίζουν και οι ίδιοι ότι ανήκουν, διά των χρεών τους, στο κράτος και, διά των υποχρεώσεων, στην οικογένειά τους. Αυτοί είναι οι αληθινοί, οι καταπιεσμένοι κυρ Παντελήδες. Μέχρι που κάποιοι από αυτούς παίρνουν ανάποδες στροφές και θέλουν να μοιάσουν στον Γουόλτερ τον Γουάιτ του Breaking Bad που στα 50 του ξεκίνησε να μαγειρεύει crystal meth.