Ζητώ συγγνώμη για το επιθεωρησιακό του σημερινού τίτλου (με έμπνευση από το «Αλλαγή κι απάνω τούρλα» της Ελεύθερης Σκηνής) που μοιάζει να είναι κάπως απαξιωτικό για την κορυφαία στιγμή της δημοκρατίας αλλά οι εκλογές του Μαΐου και οι επικείμενες του Ιουνίου έχουν κάτι από επιθεώρηση. Κυρίως ως προς τα πρόσωπα που αναδεικνύονται και τις δηλώσεις που διακινούνται. Αυτό θα μπορούσε να μην είναι, απαραίτητα, κακό. Οταν, για παράδειγμα, το 1987, οι Ιταλοί έστελναν με την ψήφο τους την Τσιτσιολίνα στη Βουλή, δίνοντας σε εκείνες τις εκλογές μια νότα από μπουρλέσκ πίστας, δεν το έκαναν διότι τρελάθηκαν αλλά επειδή ήθελαν να δώσουν ένα μήνυμα για την κατάντια της πολιτικής – τουλάχιστον έτσι υποστήριζαν τότε οι αναλυτές. Βέβαια, δεν είμαι απολύτως σίγουρη ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει και τώρα στη χώρα μας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή