Εμαθα για το Δίστομο (σήμερα συμπληρώνονται 79 χρόνια από το μακελειό) με έναν εντελώς «περιφερειακό» τρόπο. Οταν άρχισα, στην πρωτοεφηβεία μου, να διαβάζω τα ποιήματα του Νίκου Καββαδία. Τότε που, στους αφιερωμένους στον Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα στίχους του ποιητή, έπεσα πάνω στο «Κοπέλες απ’ το Δίστομο, φέρτε νερό και ξύδι / κι απάνω στη φοράδα σου δεμένος σταυρωτά / σύρε για κείνο το στερνό στην Κόρδοβα ταξίδι / μέσα απ’ τα διψασμένα της χωράφια τ’ ανοιχτά». Τι δουλειά είχε ο Λόρκα στο Δίστομο και οι κοπέλες του χωριού στην Κόρδοβα; Ασε που στον προηγούμενο στίχο λέει «…στον τοίχο της Καισαριανής μας φέραν από πίσω / και ίσα ένα αντρίκειο ανάστημα ψηλώσαν το σωρό». Ημουν πολύ νέα ακόμη για να έχω συνειδητοποιήσει ότι στις διαδρομές της ποίησης ο δολοφονημένος από τους φασίστες Λόρκα μπορεί να βρεθεί και στο Δίστομο και στην Καισαριανή με τους τριακόσιους και γενικά, όπου η θηριωδία αφήνει το ίχνος της για να αναμετρηθεί μαζί της.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή