Οι τουρκικές εκλογές πέρασαν σχεδόν σαν να μην έγιναν: ο Ερντογάν παίρνει πάντα πρωινό στο παλάτι του, όπου η σπάνια άνεση με την οποία κινήθηκε ο υπουργός Εξωτερικών Βασίλης Κασκαρέλης στην Αγκυρα θέτει αυτόματα επιτακτικό ζήτημα παραμονής του και μετά την υπηρεσιακή κυβέρνηση στην επερχόμενη δύσκολη περίοδο, αντί ενός ακόμα προσωπικά μωροφιλόδοξου ημιμαθούς πολιτικού, μαθητευόμενου «διπλωμάτη». Πάντως από τη νέα κυβέρνηση Ερντογάν απουσιάζουν δύο «δελφίνοι»: οι υπουργοί που είχαν να κάνουν με τα ελληνοτουρκικά. Ο επί των Εξωτερικών Τσαβούσογλου και ο επί της Αμυνας Ακάρ. Τα δύο στελέχη είχαν μακρά θητεία δίπλα στον Ερντογάν. Και όπως άλλοι στο παρελθόν, θεωρούσαν εαυτούς «στενό περιβάλλον» του τούρκου προέδρου. Ο οποίος, όμως, αποδείχθηκε ξανά ότι δεν διαθέτει τέτοιο, πλην της οικογένειάς του: το ίδιο «ποτήρι» έχουν πιει διάφοροι, από τον Γκιούλ μέχρι τον Νταβούτογλου. Πάντως ο Ακάρ, ως ανώτατος στρατιωτικός, είχε διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην «κατάληψη» των ενόπλων δυνάμεων από το καθεστώς Ερντογάν και στην εξάλειψη της επιρροής του κεμαλικού καθεστώτος που ο στρατός είχε ως κύρια βάση του: ήταν η μεγάλη μάχη του Ερντογάν.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ