Είναι μία από τις ιδιαίτερες στιγμές μέσα στην εργογραφία του: το στιγμιότυπο όπου ο Στέλιος Καζαντζίδης, η Μαρινέλλα και ο Νίκος Κούρκουλος τραγουδούν «Ποιος δρόμος είναι ανοιχτός», σε στίχους του Δημήτρη Χριστοδούλου (από την ταινία «Οι αδίστακτοι»): «Ποιος δρόμος είναι ανοιχτός/ Να βγω να περπατήσω/ Να βρω τη μαύρη μοίρα μου/ βαριά να της μιλήσω/ Να κάτσουμε σε μια γωνιά/ Και να τα πούμε οι δυο μας…». Στην αρχή ακούγεται η σπηλαιώδης φωνή του Καζαντζίδη. Ακολουθεί το άψογο σεγόντο της Μαρινέλλας. Και αφού ο Ν. Κούρκουλος χορέψει με τη Μαίρη Χρονοπούλου παίρνει τη θέση του δίπλα στο μικρόφωνο. Το «χρυσό ντουέτο» του λαϊκού τραγουδιού με τον σταρ ηθοποιό. Ηχος και θέαμα της δεκαετίας του 1960, που υποσχόταν – και, ως ένα σημείο, έφερε – τη μουσική άνοιξη. Αυτή ήταν μία από τις καταγωγικές πηγές του Γιάννη Μαρκόπουλου.