Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά. Και οι κομματικές και ιδεολογικές ταμπέλες δεν προσδιορίζουν τις αληθινές περί δημοκρατίας αντιλήψεις των ανθρώπων: Στην πραγματικότητα μπορεί εύκολα να είσαι το ακριβώς αντίθετο από αυτό που λες. Και δεν θα είσαι ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος. Το πιο εύγλωττο παράδειγμα μας το έδωσε ο Αλέξης Τσίπρας μετά τη σαρωτική ήττα του στις εκλογές, όταν έγινε ο άνθρωπος που ανακάλυψε τον νέο, σε παγκόσμιο επίπεδο, ορισμό της «πολιτικής ευθύνης»: «φταίω και μένω». Ορισμός που ασφαλώς θα άξιζε να μπει στα λεξικά, κάτι που όμως δεν πρόκειται να συμβεί, γιατί, εκτός από εμάς εδώ, ποιος άλλος να ασχοληθεί με τον Τσίπρα και τις αδιανόητες αλχημείες του για να μείνει βιδωμένος σε μία καρέκλα που τα πόδια της μείνανε μισά μέσα σε μια μέρα με τον ίδιο (και) κατ’ ομολογία του, υπαίτιο;
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ