Υποτίθεται ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου ανήκει στην Αριστερά. Δεν γνωρίζω τη δραστηριότητά της στην κοινωνία των πολιτών, δεν ξέρω τίποτα για τα κομματικά της ένσημα, ούτε τους λόγους που βρέθηκε ψηλά στην κομματική ιεραρχία. Αλλά υπήρξε στενή συνεργάτρια του Αλέξη Τσίπρα μετά τον θρίαμβο του στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 και ως το δημοψήφισμα του Ιουλίου εκείνης της χρονιάς, υλοποιούσε τη γραμμή του κόμματος. Ο,τι έλεγε και έπραττε εμπεριείχε κομμάτι αυτού που αποκαλούσαν οι συριζαίοι «ηθικό πλεονέκτημα»: επί της ουσίας, δεν χρειαζόταν να βρίσκει επιχειρήματα για να εξηγεί τις επιλογές της, ήταν εκ προοιμίου καθαγιασμένες επειδή προέρχονταν απ’ αυτή που μεταφυσικά οριζόταν ως εκπρόσωπος της Αριστεράς. Ο μανιχαϊσμός ήταν απόλυτος: το αριστερό ήταν καλό και ό,τι δεν άρεσε στην Αριστερά, ό,τι δηλαδή ήταν κακό, αυτομάτως θεωρούνταν δεξιό.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή