Ο Καβαλιέρε θα ταφεί στη βίλα του στο Αρκορε, λίγο έξω απ’ το Μιλάνο. Δεν θα ταφεί σαν κοινός δισεκατομμυριούχος, όμως. Πριν από τριάντα χρόνια έχτισε εκεί ένα υπόγειο μαυσωλείο. Πιθανότατα γιατί θέλησε να ζήσει την αιώνια ζωή όπως προσπάθησε να περάσει και την κανονική: σαν αντικείμενο λατρείας. Το μνημείο κοσμεί ένα γλυπτό εκατό τόνων που αναπαριστά τον θόλο του παραδείσου. Ο γλύπτης που επιμελήθηκε την τελευταία του κατοικία είχε μια παραγγελιά από τον πελάτη του, «να μη δείχνει πολύ θλιβερή». Ο νεκρός Μπερλουσκόνι δεν διαφέρει καθόλου απ΄ τον ζωντανό. Ακόμη και μετά θάνατον αναζητά – αν όχι εκβιάζει – την προσοχή και τον θαυμασμό των υπολοίπων για την καπατσοσύνη του. Εξαιτίας αυτής της εμμονής, λένε κάποιοι, υπήρξε ο πιο αμφιλεγόμενος ιταλός πολιτικός. Για τους υποστηρικτές του ήταν ο μπίζνεσμαν που προσπερνούσε όλα τα εμπόδια, αυτός που προσάρμοζε τους κανόνες στις ανάγκες του – όπως κατά βάθος θα επιθυμούσε κάθε τυπικός Νοτιοευρωπαίος. Για τους αντιπάλους του, πάλι, ήταν ο πρωθυπουργός που χρησιμοποίησε εξόφθαλμα το αξίωμά του για να προωθήσει τα επιχειρηματικά του συμφέροντα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ