Συμβαίνει με πολλά άτομα, είναι απολύτως μέσα στο πλαίσιο της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Προσπαθώντας να διορθώσουν ένα λάθος, συνεχίζουν να κάνουν το ένα μετά το άλλο. Είναι σαν να τους καταπίνει μια «μαύρη τρύπα», σαν να παγιδεύονται σε μια συνθήκη, σαν το εφέ του πρώτου λάθους να τους στερεί τη στοιχειώδη διαύγεια ώστε να διακρίνουν το σωστό. Αλλά, ακόμη και αν το διακρίνουν, συνεχίζουν να ποντάρουν στο σφάλμα. Γι’ αυτό και λένε ότι μεγαλύτερη σημασία από το στραβοπάτημα έχει ο τρόπος που προσπαθείς να ορθοποδήσεις. Διότι από εκεί που είσαι με ένα στραμπούληγμα, μπορεί να βρεθείς με συντριπτικά κατάγματα και στα δύο πόδια.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή