Ντεφό

Κι οι δύο επικοινώνησαν τα πιστεύω του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ένας σε μια γλώσσα την οποία ίσως ακούσουν και καταλάβουν ορισμένοι μετριοπαθείς κεντρώοι ψηφοφόροι. Ο άλλος χρησιμοποιώντας τη διάλεκτο που ντοπάρει μόνο τον πυρήνα της κομματικής τους βάσης. Σε επίπεδο σχεδιασμού, η τακτική μοιάζει απαραίτητη για ένα κόμμα που μετράει απώλειες προς τ’ αριστερά του. Ωστόσο, πέρα απ΄τα εμπόδια που ενδέχεται να βάλουν στα μέτρα τα οποία απομένουν μέχρι τη γραμμή του εκλογικού τερματισμού οι διαφορετικές μέθοδοι υλοποίησης του συριζαϊκού πλάνου, η ίδια η ιδέα της αύξησης των ντεσιμπέλ για το Μεταναστευτικό έχει ορισμένα ντεφό. Θυμίζει, φερ’ ειπείν, τον τρόπο που η κυβερνώσα Αριστερά το αντιμετώπισε στην κρίση του 2015. Αλλά δείχνει κιόλας πως ο ΣΥΡΙΖΑ μάλλον δεν λαμβάνει σοβαρά υπόψη τις ανησυχίες που εκφράζουν σε ολόκληρη την Ευρώπη τα χαμηλά οικονομικά στρώματα. Αυτή η εκλογική κατηγορία εμφανίζεται ιδιαίτερα επιφυλακτική απέναντι στους μετανάστες, τους βλέπει σαν απειλή για το εργασιακό της μέλλον. Οι κορώνες «αλληλεγγύης», λοιπόν, είτε δεν την αφορούν, είτε την ενοχλούν. Το Μεταναστευτικό, για να το πούμε αφιλτράριστα, έχει εξαιρετικά σύνθετη ατζέντα για να στήσεις προεκλογικό αγώνα πάνω της.