Τα λόγια και τα χρόνια

Ο Γιάννης Μαρκόπουλος πάντα επεφύλασσε εκπλήξεις ακόμη και για τον πιο βαθύ γνώστη του πραγματικά τεράστιου έργου του. Ηταν η μουσική του «Φόβου» σε σκηνοθεσία Κώστα Μανουσάκη με τον Ανέστη Βλάχο, του σημαντικότερου ελληνικού θρίλερ ή των μελοποιήσεων των ποιημάτων του Νίκου Καρούζου ή του Μανώλη Πρατικάκη; Ηταν το μεγάλο κίνημα Επιστροφή στις Ρίζες που μαζί με τον Κώστα Χ. Μύρη, ανανέωσαν ευφυώς όλη την παράδοση και σε δυσμενές περιβάλλον; Ή μια εσωστρεφής γραμμή του με το «Ο Στράτης Θαλασσινός ανάμεσα στους αγάπανθους» ή μια πιο λαϊκή με τους «Μετανάστες» με την περίφημη «Φάμπρικα»;