Κατά έναν περίεργο τρόπο οι επερχόμενες εκλογές της 25ης Ιουνίου έχουν επικεντρωθεί στους φόρους. Σαν να είμαστε αγγλοσαξωνική ή έστω χώρα της Βόρειας Ευρώπης έχουμε λησμονήσει πιεστικά άμεσα προβλήματά μας, όπως λ.χ. το Μεταναστευτικό ή την υπογεννητικότητα, και οι υποψήφιοι μάχονται παθιασμένα για τους φόρους. Οπου όλοι, αρκετά αναπάντεχα, απεχθάνονται τη φορομπηχτική πολιτική, υπεραμύνονται της μείωσής τους, αλλά δεν λένε ποτέ κουβέντα περί μείωσης δαπανών. Τουναντίον η φαρέτρα τους είναι γεμάτη από παροχές, που όμως δεν πρόκειται να χρηματοδοτηθούν από νέους φόρους. Η άποψή τους είναι πάντα πως θα πρέπει να πληρώσουν μόνο οι πλούσιοι και πως πρέπει να φορολογηθούν μόνο τα υπερκέρδη. Και παράλληλα βέβαια θα πρέπει να μειωθούν οι «άδικοι» έμμεσοι φόροι. Σίγουρες δηλαδή απόψεις που δεν βγάζουν κανέναν από τα ρούχα του. Αφού κανείς δεν θεωρεί πως βρίσκεται ανάμεσα στους πλούσιους με τα υπερκέρδη και δεν ενοχλείται βέβαια από τη μείωση των έμμεσων φόρων.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή