Η περσόνα μιας καλτ μυθολογίας

Την Παρασκευή στις 9 του Ιούνη, η σκόνη έξω απ’ τον Αγιο Νικόλαο του Πειραιά, μερικά βήματα από την Τρούμπα, δεν είχε κάτι απ’ τη σκόνη που σηκωνόταν στα σκυλάδικα της Θηβών, όταν σπάγανε οι θαμώνες τα γύψινα φτηνά πιάτα στα μέσα του ’70. Και η ζέστη, παρά το γεγονός πως ήταν ανυπόφορη, δεν είχε σχέση προφανώς με τη ζέστη της Αιγύπτου. Μέσα στον ναό ο κόσμος αποχαιρετούσε – όχι έναν Φαραώ – αλλά έναν δημοφιλή Ελληνα του ’70. Τον τραγουδιστή-περφόρμερ Γιάννη Φλωρινιώτη. Τα ρούχα του όμως ήταν ενός βασιλιά, έστω χωρίς βασίλειο. Λάθος. Το δικό του βασίλειο ήταν οι πίστες για παραπάνω από τέσσερις δεκαετίες που άφησε το στίγμα του. Παρεξηγημένο στίγμα, αλλά τι δεν συνιστά παρεξήγηση στη σύγχρονη Ελλάδα.