Ενα ρέκβιεμ για έναν κόσμο που χάθηκε

Εάν οι αναφορές σε έναν πόλεμο στις ειδήσεις των οκτώ φέρνουν συνήθως στη μνήμη και στην οθόνη εικόνες από καταστροφές σπιτιών και καραβάνια κυνηγημένων, τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι. Για αιώνες, ο πόλεμος στη δημόσια μνήμη ήταν ταυτισμένος με έφιππους ανδριάντες διάσημων ανδρών, ζωγραφικούς πίνακες από μεγάλες μάχες ή αψίδες θριάμβου. Ο 20ός αιώνας ήταν που άλλαξε αυτή την εικόνα. Κατ’ αρχάς, ο Πρώτος Παγκόσμιος, ο πλέον ως τότε μαζικός πόλεμος, ανέδειξε την εικόνα του ανώνυμου πολεμιστή, όπως αποτυπώθηκε στα μνημεία του Αγνωστου Στρατιώτη που ανεγέρθηκαν σχεδόν σε όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Και ο Δεύτερος Παγκόσμιος, σημαδεμένος από το Ολοκαύτωμα, έφερε στο προσκήνιο την εικόνα των θυμάτων, κυρίως των αμάχων, εκείνων που υπέστησαν τα δεινά του πολέμου και βίωσαν τις συνέπειές του. Ενας ολόκληρος κόσμος που έως τότε δεν είχε βρει θέση στις σελίδες των ιστορικών βιβλίων, παρά ως αριθμητικά νούμερα και ως «παράπλευρες απώλειες».