Μία ημέρα στην Istanbul Modern

Η καταρρακτώδης βροχή δεν ήταν το ιδανικό καιρικό φαινόμενο για να διαπιστώσει κάποιος αν όντως το ολοκαίνουργο μουσείο σύγχρονης τέχνης της Κωνσταντινούπολης, το κτίριο που χαρακτηρίζεται κόσμημα στην προκυμαία του λιμανιού του Γαλατά με την υπογραφή του βραβευμένου με Πρίτσκερ Ρέντσο Πιάνο, παραπέμπει στα μικρά και μεγάλα πλοία που ταξιδεύουν πέρα δώθε μεταξύ Ευρώπης και Ασίας. Διάφανη και μεταλλική καθώς είναι η πρόσοψή του, έμοιαζε τόσο ενταγμένο στο γκρίζο σκηνικό που μόνο ο κόκκινος κύβος στην είσοδο με την επιγραφή Istanbul Modern μαρτυρούσε ότι είχαμε φτάσει στον προορισμό μας. Ακόμα και το ολόλευκο γλυπτό του Τόνι Κραγκ, αν και υπερμέγεθες, ακολουθούσε τη λογική του κτιρίου: Δεν προκαλούσε, δεν «φώναζε». Περίμενε να συναντηθεί με το βλέμμα του επισκέπτη όταν θα ήταν η κατάλληλη στιγμή. Και θα αποδεικνυόταν ο πιο συνεπής προάγγελος για όσα θα ακολουθούσαν: ένα μουσείο ευρύχωρο, φωτεινό ακόμα και όταν ο ήλιος είναι καλά κρυμμένος πίσω από τα σύννεφα, που αφήνει χώρο στα έργα να «αναπνεύσουν» χωρίς να τους επιβάλλεται (και να μετατρέπεται το ίδιο σε έκθεμα του εαυτού του, όπως έχει συμβεί ουκ ολίγες φορές με κτίρια άλλων επώνυμων αρχιτεκτόνων), προσφέροντας παράλληλα στον επισκέπτη τη δυνατότητα να περιηγηθεί και να ανακαλύψει τη συλλογή του μουσείου σαν να έκανε έναν περίπατο στην Ιστορία της Τέχνης της γείτονος χώρας.