«Είχαν έρθει απ’ το Κεντάκι, κύριος. Τούτο δω το καθίκι κι ο αδερφός του. Μάνα, πατέρας και οι δυο μακαρίτες. Τον παππού του τον σκότωσε ένας φρενοβλαβής και τον θάψανε στο δάσος σαν σκυλί. Πάντα του άτυχος ήταν και τώρα δεν υπάρχει ψυχή στον κόσμο να τον νοιαστεί».  Στον «Ματωμένο μεσημβρινό» (εδώ στη μετάφραση του Αύγουστου Κορτώ, εκδ. Καστανιώτη, 2011) η κληρονομιά του Κακού διαιωνίζεται από γενιά σε γενιά. Ο ΜακΚάρθι ξεθάβει από τη μυθολογία της Αγριας Δύσης τις συμβάσεις, τις «καθαρίζει» και αποτυπώνει το ιδρυτικό γεγονός της βίας. Βασισμένο σε ιστορίες που συνέβησαν στα σύνορα Τέξας – Μεξικού τη δεκαετία του 1850, το μυθιστόρημα αναφέρεται στις περιπέτειες του Κιντ, ενός δεκατετράχρονου αγοριού, το οποίο βρίσκεται να μεγαλώνει σε έναν εφιαλτικό κόσμο, όπου οι Ινδιάνοι δολοφονούνται μαζικά και η αγορά των σκαλπ γίνεται κάθε μέρα όλο και πιο επικερδής. Σ’ αυτό το οδοιπορικό του τρόμου, όπου η φαυλότητα αντανακλά ακόμη και στο φυσικό τοπίο, ο κορυφαίος συγγραφέας, που πέθανε την περασμένη Τρίτη σε ηλικία 89 ετών, επιφυλάσσει για τους αναγνώστες σελίδες ποιητικότητας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή