Αδίστακτη απρονοησία

Πατριδοκαπηλία. Και δεν είναι μόνο εξόφθαλμες περιπτώσεις του παρελθόντος, όπως του δικτάτορα Ιωαννίδη που «απειλούσε» εισβάλλοντας να πάει μέχρι την Κωνσταντινούπολη, μετά το πραξικόπημα που ο ίδιος οργάνωσε στην Κύπρο, τη συνακόλουθη τουρκική εισβολή και την απόλυτη στρατιωτική αδράνεια Μπονάνου και δικτατορικού καθεστώτος. Υπάρχει μια πατριδοκαπηλία πλατιά, διαβρωτική και συνεχής. Καταλογίζουν στην Αριστερά μειωμένο εθνικό φρόνημα «γιατί είναι διεθνιστές», «ανθέλληνες» κ.λπ. Χοντροκομμένες και αγράμματες κουβέντες, εκτός κάθε επιστημονικής τεκμηρίωσης, αλλά εκστομίζονται πανεύκολα. Την περίοδο των «Πρεσπών» (με τις αθλιότητες περί μη μείωσης των συντάξεων, έναντι της Συμφωνίας), την περίοδο της προσφυγικής έκρηξης, όπου διακινούντο απόψεις περί «ισλαμοποίησης» από αυτούς ακριβώς που αρνούνταν να πάνε τα προσφυγόπουλα στο ελληνικό σχολείο. Η απαγόρευση ελληνομάθειας ήταν μια πράξη πατριωτισμού!