Ενα «στρογγυλό τραπέζι» Ελλήνων και Τούρκων εν ενεργεία και ομότιμων πανεπιστημιακών καθώς και επί τιμή διπλωματών που συζητά για τη σημασία μιας πολυμερούς Συνθήκης που υπεγράφη πριν από 100 χρόνια για το παρόν και το μέλλον των δύσκολων ελληνοτουρκικών σχέσεων δεν αποτελεί μόνο μια ευκαιρία ανταλλαγής απόψεων. Υπό ορισμένες συνθήκες μπορεί να εξελιχθεί σε μια ενδιαφέρουσα άσκηση αυτογνωσίας και για τις δύο πλευρές. Αυτό πράγματι συνέβη στην κατακλείδα του διεθνούς συνεδρίου για τα εκατό χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης που συνδιοργάνωσαν το Ελληνικό Ιδρυμα Ελληνικής και Ευρωπαϊκής Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ) και το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), όπου οι συμμετέχοντες έλληνες και τούρκοι ομιλητές είχαν την ευκαιρία μιας ειλικρινούς αποτίμησης της σημασίας της αιωνόβιας Συνθήκης της Λωζάννης και ανάδειξης της σημαντικής παρακαταθήκης της για το παρόν και το μέλλον της ελληνοτουρκικής αντιπαράθεσης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή