Ημερομηνία ορόσημο για την οικογένεια του Ολυμπιακού, η 18 του Ιούνη. Η αφετηρία μιας εποχής. Εκείνης του Βαγγέλη Μαρινάκη. Σαν αύριο ήταν: 18 Ιούνη του 2010 όταν ο γιος του Μιλτιάδη αναλάμβανε την ευθύνη παίρνοντας στα χέρια του το τιμόνι του κορυφαίου αθλητικού οργανισμού της χώρας. Τυπικά την ΠΑΕ. Πρακτικά όλα τα τμήματα των Ερυθρόλευκων πέρα από την ομάδα του μπάσκετ που ήδη φρόντιζαν για εκείνη ο Παναγιώτης και ο Γιώργος Αγγελόπουλος. Γυρίζεις τον χρόνο πίσω και δεν μπορείς να θυμηθείς καλά – καλά πως εκείνο το momentum ήταν το δυσκολότερο μεταπολεμικά για ολόκληρη τη χώρα. Η πύλη εισόδου σε εκείνη την αβάσταχτη πολιτική, οικονομική και κοινωνική κρίση που δοκίμασε τις αντοχές του έθνους. Δεν είναι η ανάγκη κάποιες φορές να… ξεχνάς. Είναι ότι στην προκειμένη περίπτωση ο Ολυμπιακός αποτέλεσε την «εξαίρεση του κανόνα». Στα χρόνια που… λύγισαν βουνά, οι Ερυθρόλευκοι ανέπτυξαν μια αθλητική αυτοκρατορία μέσα από το ποδόσφαιρο και τον Ερασιτέχνη. Με τίτλους στην Ελλάδα και το εξωτερικό, διακρίσεις, με αναμνήσεις από εκείνες που «χαράζουν»… Δεκατρία χρόνια και νιώθεις πως ακόμη είναι στην… αρχή, όπως επιτάσσει το moto τους:  «Συνεχίζουμε να ονειρευόμαστε».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ