«Παίζετε μουσική;», ρωτάει ο κύριος από το διπλανό συνεργείο στον Aλιμο. «Ναι», απαντά σεμνά ο Γιάννης Λεμπέσης. «Σας θυμάμαι, σας έχω ακούσει», ανταπαντά ο μάστορας. Πρωί σε καφέ, με τον αναβιωτή και συνθέτη – πιστό και συνεπή καλλιτέχνη του ρεμπέτικου – Γιάννη Λεμπέση, ένας ολόκληρος κόσμος ζωντανεύει. Είναι κατ’ αρχάς ο κόσμος των ρεμπετών που ο Γιάννης γνώρισε, δούλεψε και συνδέθηκαν στενά. Γενίτσαρης, Μοσχονάς, Γεωργακοπούλου, Πολυκανδριώτης, Σκαρπέλης, Τζόβενος, Μητσάκης, Ευσταθίου και πολλοί άλλοι. Είναι εκ παραλλήλου ο κόσμος της αναβίωσης του ρεμπέτικου όπου ο Γιάννης ανήκει και είναι εξέχον μέλος με 43 χρόνια ακάματης εργασίας. Τον ξέρουμε απ’ τα κέντρα της Μεταπολίτευσης, απ’ το Αρχοντικό του Σαράντη πιο πρόσφατα, από την τηλεόραση και από συναυλίες. Δεν υπηρετεί απλώς και μόνον ένα αθάνατο ρεπερτόριο αλλά και παίζει το δικό του έργο πάνω στα πατήματα των δασκάλων του. Με πάνω από 20 δίσκους εξάλλου εγγράφεται πια στους τραγουδοποιούς – συνθέτες και, όχι τυχαία, του προλόγισε την έκδοση με στίχους του ο μεγάλος Κώστας Βίρβος με θερμά λόγια («Σου ‘γραψα ένα τραγούδι», εκδ. Δωδώνη, 1999). Ο Γιάννης Λεμπέσης επίσης είναι ένας συνομιλητής με μεγάλη μνήμη και με την ίδια φλόγα για τη μουσική όπως όταν πρωτοξεκίνησε.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή