Περί Χάγης και διπλωματίας

Σε ζητήματα παράγωγων της κυριαρχίας δικαιωμάτων – όπως εδώ -, το Διεθνές Δικαστήριο Χάγης (ΔΔΧ) μπορεί να συμβάλει σε λύση αμοιβαία αποδεκτή και βιώσιμη κυρίως όταν έχει προηγηθεί «ωρίμαση» μη συγκρουσιακής προσέγγισης του επίδικου ζητήματος. Αν, πάλι, η συγκρουσιακή διαχείριση της επίδικης διαφοράς απομειώνει την περιφερειακή σταθερότητα, τότε η Απόφαση του Δικαστηρίου τείνει να ρυθμίσει τα γεωστρατηγικά συμφέροντα αμφοτέρων των διαδίκων προς όφελος και της περιφερειακής ασφάλειας. Διαφορετικά, αν επιζητείται δικαίωση και όχι λειτουργική λύση, κάθε απόφαση Διεθνούς Δικαστηρίου είναι καταδικασμένη στην αχρησία, προκαλώντας επιδείνωση των διμερών σχέσεων και αρνητικό αποτύπωμα για τα Μέρη στη Διεθνή Κοινότητα. Ο συνολικός ορίζοντας της διαδικασίας – που σε κάθε στάδιο της το Διεθνές Δίκαιο απαιτεί συναίνεση των Μερών – θα αφορά, τουλάχιστον σε σχέση με τη χώρα μας, μάλλον περισσότερες της μιας κυβερνήσεις, ενδεχομένως διαφορετικού πολιτικού προσανατολισμού. Στην άλλη πλευρά;