Η τακτική του ΠΑΣΟΚ τις τελευταίες μέρες πριν από την κάλπη της 25ης Ιουνίου επιδιώκει να αναδείξει το κόμμα ως τον βασικό αντίπαλο της ΝΔ, σε πολιτικό, ιδεολογικό και προγραμματικό επίπεδο. Ωστόσο, με βάση και τα ποιοτικά στοιχεία των τελευταίων δημοσκοπήσεων, η Χαριλάου Τρικούπη δεν περιμένει μεγάλες επιστροφές από το κεντρώο ακροατήριο που μοιράζεται με τη ΝΔ – οι εισροές εκείνων που ψήφισαν με γνώμονα τη σταθερότητα στις προηγούμενες εκλογές είναι πολύ μικρές, τα κέρδη πολύ λίγα για τη Χαριλάου Τρικούπη.

Αντιθέτως, ξεκαθαρίζοντας πως δεν υπάρχει καμία πιθανότητα συνεργασίας με το πρώτο κόμμα, διεκδικεί ανοιχτά ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ, ζητώντας από τους πολίτες που ψηφίζουν για αντιπολίτευση να εμπιστευτούν ξανά την ηλικιακή ανανέωση των στελεχών του, αλλά και το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, ώστε να σπάσει το «τοξικό» δίπολο ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή. Αυτή η προσέγγιση αφορά κυρίως ψηφοφόρους με πασοκικές αναφορές, οι οποίοι μετακόμισαν κάποια στιγμή τα τελευταία δέκα χρόνια στην αξιωματική αντιπολίτευση και ενδεχομένως σκέφτονται να επιστρέψουν στο πολιτικό τους σπίτι – οι οποίοι έχουν και αντιδεξιά αντανακλαστικά και δεν θα σκέφτονταν να αλλάξουν την ψήφο τους. Λόγω αυτού του ακροατηρίου, που διατηρεί ανοιχτούς τους διαύλους εκροών – εισροών μεταξύ των δύο κομμάτων, στο ΠΑΣΟΚ αξιοποιούν την ιστορική διαδρομή του κόμματος, αναδεικνύοντας πως αφενός η αντιπολίτευση που θα ασκήσουν θα είναι θεσμική και αφετέρου πως πρόκειται για ένα κόμμα σε άνοδο – που, με τα διαφορετικά δεδομένα της εποχής, θα μπορούσε να παρομοιαστεί με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ το 1977.

Κέρδη

Το ΠΑΣΟΚ κερδίζει επίσης από αντιπολιτευτικές δεξαμένες που δεν είναι απολύτως δεδομένες: από το ποσοστό της αποχής, καθώς με βάση τη βασική πασοκική εκτίμηση υπάρχει ένα μέρος προοδευτικών ψηφοφόρων που απέχουν από την εκλογική διαδικασία, αλλά και από την πλευρά του ΚΚΕ – γι’ αυτό πιθανόν εξηγείται και η επίθεση του Περισσού στις ηγεσίες τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και του ΠΑΣΟΚ τις προηγούμενες ημέρες.