Δεν υπάρχουν αθώες αφηγήσεις όταν μιλάμε για την ιστορία. Ο τρόπος που παράγουμε ένα ορισμένο παρελθόν έχει να κάνει με το παρόν, τους σημερινούς πολιτικούς και ιδεολογικούς συσχετισμούς δύναμης και τις στρατηγικές που ξεδιπλώνονται μέσα στον κοινωνικό και πολιτικό ανταγωνισμό. Στην πραγματικότητα, συχνά διαμορφώνεται ένα παρελθόν που αναλογεί σε ένα ορισμένο αφήγημα για το παρόν. Αυτό, όπως έχει παρατηρηθεί αρκετές φορές, έχει να κάνει με το πώς τα σύγχρονα έθνη δεν συγκροτούνται απλώς ως «φαντασιακές κοινότητες» στο παρόν, ενότητες γύρω από μία τρέχουσα ταυτότητα, αλλά και ως «εθνικές ιστορίες», ως γραμμικές αφηγήσεις που αποτυπώνουν την υποτιθέμενη συνέχεια του έθνους στη διαχρονική πορεία του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή