«Δεν θα επιτρέψουμε στον κ. Μητσοτάκη να μιλάει για εθνικές εξαιρέσεις ως προς τους 1.200.000 ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ», είπε η Ολγα Γεροβασίλη, επαναλαμβάνοντας τη νέα γραμμή στο θέμα της Ροδόπης. Πάντως, όσοι ψηφίζουν ένα κόμμα δεν ταυτίζονται εξ ορισμού με αυτό. Οι εποχές που οι κομματικές προτιμήσεις διαμόρφωναν την ίδια την ταυτότητα του ατόμου έχουν περάσει. Αλλωστε, αν παίρνει λάθος αποφάσεις μια κομματική έδρα, δεν τις λαμβάνει μαζί με την εκλογική της βάση.

Λεμονόκουπες

Μία από τους «παραγκωνισθέντες της Πλεύσης Ελευθερίας», η Χρύσα Διαμαντοπούλου, δήλωσε στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου ότι δεν μπορούσε να βρίσκεται «σε ένα κόμμα που οι άνθρωποι πετιούνται σαν στυμμένες λεμονόκουπες ή είναι κασκαντέρ ταινιών για να έρθουν μετά οι πρωταγωνιστές». Δεν ξέρω πόσοι πραγματικά συμπάσχουν. Ξέρω μόνο ότι σύμφωνα με το τελευταίο γκάλοπ της MRB 33,7% των ψηφοφόρων της Πλεύσης στις προηγούμενες εκλογές σκέφτονται σοβαρά να επιλέξουν άλλο κόμμα την Κυριακή.

Δουλειά

Δεν είναι, κατά τα λεγόμενα του Θάνου Πλεύρη, δουλειά των κομμάτων να θέτουν ερωτήματα. Η θέση εκφράστηκε με αφορμή εκείνα που βάζει ο ΣΥΡΙΖΑ για το ναυάγιο της Πύλου. Εντάξει, όντως δεν είναι δουλειά των πολιτικών αρχηγών ή των πολιτικών στελεχών να υποδύονται τους εμπειρογνώμονες – γιατί προφανώς δεν έχουν την κατάρτιση που απαιτείται. Αλλά η διατύπωση ερωτήσεων πάνω σε θέματα που κυριαρχούν στον δημόσιο διάλογο περιλαμβάνεται στην περιγραφή της θέσης εργασίας τους. Γιατί διαφορετικά δεν έχουν λόγο ύπαρξης.

Αγώνας

Στήθηκε και φωτογραφίστηκε δείχνοντας ένα φυλλάδιο του κόμματός του μέσα σε προεκλογικό περίπτερο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Και μετά ο Κωνσταντίνος Μπογδάνος ανέβασε υπερηφάνως το στιγμιότυπο στο Twitter με λεζάντα «όλοι στον αγώνα». Κάτι τέτοια φθηνά σόου αποδεικνύουν πως ακόμη κι αν έχεις κερδίσει πολλά λεπτά δημοσιότητας χάρη σε προκλητικές δηλώσεις, δεν είναι απαραίτητο ότι έχεις μάθει και την τέχνη της πρόκλησης.