«Τάλα, δεν είσαι κανενός/ Τάλα, είσαι του κόσμου όλου/ στάχτη στα μάτια του θεού και/ μες στο λαρύγγι του διαβόλου». Η Τάλα ήταν η μικρή Σύρα που οδηγήθηκε στο «Χαμόγελο του Παιδιού» όταν τον Ιανουάριο του 2015 είχε βρεθεί στα παγωμένα νερά του Εβρου δίπλα στον νεκρό πατέρα της. Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου μελοποίησε το ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη ελπίζοντας «με τα χρόνια ίσως η μικρή να μη θυμάται πια όλο αυτό που έζησε». Αυτό το τραγούδι ήταν η εκκίνηση της προχθεσινής συναυλίας του λαρισαίου τραγουδοποιού στο γήπεδο της Ριζούπολης. Η δημιουργία του άλλωστε πάντα εμπεριέχει τον προβληματισμό και την ανησυχία για ό,τι συντελείται γύρω του. Και τα τραγούδια του λειτουργούν πάντα ως χάδι και ευχή για μια ακτίδα φωτός. Αυτήν αναζητούσαν οι περισσότεροι από 25.000 θεατές στο γήπεδο που υπενθύμισαν πως οι καλλιτέχνες που κερδίζουν τη μάχη του χρόνου είναι εκείνοι που κερδίζουν την καρδιά τους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή