Το ομολογούν όλοι οι παίκτες της ομάδας μπάσκετ του Ολυμπιακού: τη χρονιά που έληξε, υπήρξε το μεγαλύτερο… δέσιμο των παικτών με τον κόσμο. Ολος ο οργανισμός ήταν «μια γροθιά» κατά το κοινώς λεγόμενο. Πώς συνέβη αυτό; Ηταν δουλειά όλων. Από τη διοίκηση έως τον τελευταίο εργαζόμενο στο τμήμα. Προπονητής και παίκτες έβγαλαν καλή νοοτροπία, πάσχισαν όσο μπορούσαν για να πάει μακριά η ομάδα, έδειχναν πως πορεύονται ενωμένοι και αυτό πέρασε στο ευρύ κοινό. Με τη σειρά τους οι οπαδοί ενθουσιάστηκαν από τις νίκες της αρχής, που εξελίχθηκαν σε… γλυκιά συνήθεια και άρχισαν να βάζουν τον ένα στόχο μετά τον άλλο: τις απανωτές επιτυχίες επί του Παναθηναϊκού. Την πρωτιά στην κανονική περίοδο στην Ευρωλίγκα. Τα playoffs της διοργάνωσης. Την πρόκριση στο final 4. Την κατάκτηση του νταμπλ. Την κούπα της κορυφαίας διοργάνωσης. Το απίστευτο μπάσκετ που οι πάντες χάρηκαν και για τον λόγο αυτό γέμιζαν τις εξέδρες του ΣΕΦ. Τα περισσότερα ήρθαν.

Ουδείς μπορεί να προεξοφλήσει το πώς θα είναι η «επόμενη ημέρα» στο Λιμάνι και τον Ολυμπιακό. Με ποια πρόσωπα θα χτιστεί το σύνολο. Αυτή όμως η σεζόν, η καλύτερη στην ιστορία της ομάδας και ίσως η καλύτερη ομάδα στην ιστορία της, άφησαν στους πάντες πλήθος αναμνήσεων. Με αυτές θα πορευτούν και θα ελπίζουν να ξαναζήσουν ανάλογες στιγμές. Μεγάλης χαράς και ενθουσιασμού. Γιατί φέτος, ο Ολυμπιακός έδωσε πάρα πολλά και με τον τρόπο που προέκυψε η σύνδεση της ομάδας με τους υποστηρικτές της, κατάφερε να δημιουργήσει ισχυρούς δεσμούς. Που μένουν. Δεν σπάνε και είναι διαχρονικοί. Οπως συνήθως συμβαίνει στον Ολυμπιακό.