Με Αισχύλο, Σαίξπηρ και λογική Μακρόν…

Η επομένη των εκλογών είναι μια εντελώς διαφορετική ημέρα. Πολύ περισσότερο που στη συγκεκριμένη περίπτωση η επόμενη ημέρα φέρνει αναδιάταξη της πολιτικής γεωγραφίας με νέα αυτοδύναμη κυβέρνηση ΝΔ σε δεύτερη θητεία. Και έχουμε αυτή την αναδιάταξη γιατί η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας επέλεξε πραγματιστικά – σταθερότητα, προβλεπτικότητα, ασφάλεια (ΝΔ) – και όχι ιδεολογικά – αλλαγή, ισότητα, δικαιώματα, αβεβαιότητα/ανασφάλεια ίσως (ΣΥΡΙΖΑ). Το εκκρεμές και «παράθυρο ιδεών» (Overton window) κινήθηκαν αποφασιστικά δεξιότερα. Η ύπαρξη ωστόσο ισχυρής κυβέρνησης συνιστά προϋπόθεση για μεταρρυθμίσεις (στη λογική Μακρόν – «συγκρούομαι με την αδράνεια, σπάω αβγά») αλλά και για την αντιμετώπιση των προβλημάτων εξωτερικής πολιτικής. Το γεγονός δε ότι και η άλλη χώρα, «συνεργός» στα κύρια θέματα της εξωτερικής πολιτικής, η Τουρκία, έχει επίσης νεοεκλεγμένη ισχυρή κυβέρνηση και πρόεδρο συγκροτεί μια ευοίωνη εξίσωση και ένα παράθυρο ευκαιρίας για αξιοποίηση ιδιαίτερα στο υφεσιακό κλίμα που έχει δημιουργηθεί στις σχέσεις των δύο χωρών. Οι πρώτες προκλήσεις δε που έχει να αντιμετωπίσει η νέα κυβέρνηση είναι ακριβώς στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής. Σε μόλις λίγες μέρες, στις 29-30 Ιουνίου, ο Πρωθυπουργός θα πρέπει να συμμετάσχει στη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της ΕΕ, όπου μεταξύ άλλων θα συζητηθεί και το ευαίσθητο ζήτημα του Μεταναστευτικού υπό το φως της πρόσφατης τραγωδίας στη Μεσόγειο/Πύλο. Θα ακολουθήσει όμως η πραγματικά κρίσιμη σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους της Λιθουανίας (11-12 Ιουλίου). Κρίσιμη (και) για την Ελλάδα, καθώς, όπως έχει προγραμματιστεί, θα υπάρξει συνάντηση του Πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη και του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με ανοιχτή ατζέντα.