Διπλωματία και προτάγματα

Στην Τουρκία που έχει επιλέξει να διαδραματίζει πλέον οιονεί ανεξάρτητο γεωπολιτικό ρόλο, σε κάθε τομέα της δημόσιας ζωής, σε κάθε ηλικία, σε όλα σχεδόν τα κόμματα και, κυρίως, στον στρατό, είναι διαμορφωμένη πλέον η αντίληψη για τον ρόλο που «της επιφυλάσσει η Ιστορία». Με διαφορετικές γενεές αξιωματικών, διαμορφωτών της κοινής γνώμης, παλιών και νέων πολιτών να έχουν εμποτισθεί από τις «διδαχές» Ερντογάν, έχουν εδραιωθεί αντιλήψεις μεγαλείου και προσδοκίες υλοποίησης μεγαλοϊδεατικών ονείρων. Με τον επανεκλεγέντα τούρκο πρόεδρο να επαναφέρει την επιθετική ρητορική με σαφή υπονοούμενα περί «σκληρής διεκδίκησης» αν η ελληνική πλευρά δεν εμφανίσει δείγματα αποδοχής του ρόλου τού «φινλανδοποιημένου» υποτελούς. Παράλληλα με τους κομπασμούς για τη μεγάλη εξοπλιστική προσπάθεια της χώρας του, ο τούρκος πρόεδρος προκαταλαμβάνει τον έλληνα Πρωθυπουργό λέγοντας πως θα θέσει στον έλληνα Πρωθυπουργό και το θέμα των ελληνικών εξοπλισμών, κυρίως εκείνων που προέρχονται από τις ΗΠΑ. Με στόχο τη δημιουργία αμερικανικών αναστολών τη στιγμή κατά την οποία η Αγκυρα ξαναρχίζει το φλερτ με τη Δύση, ύστερα από ένα παζάρι διαρκείας για το «σουηδικό». Θεωρεί, ως φαίνεται, δεδομένη τη δυτική «συγκίνηση» από μια θετική χειρονομία του έναντι της Σουηδίας, με την Ουάσιγκτον και τους λοιπούς συμμάχους να ζητούν, στη συνέχεια, από την Αθήνα «κατανόηση και ευελιξία», προκειμένου η Αγκυρα να μη γείρει περισσότερο προς ανεπιθύμητες γεωγραφικές πλευρές.