Δεν πρέπει να έχει υπάρξει προηγούμενο κόμματος που μπαίνει στη Βουλή και η πλειονότητα των πολιτών ψάχνει το βράδυ των εκλογών να βρει στο Google ποιο είναι το όνομα του αρχηγού του. Μια εκστρατεία κάτω από τα ραντάρ των mainstream media, μια έμπρακτη απόδειξη του ολέθριου λάθους κάποιων κομμάτων και πολιτικών προσώπων που επί χρόνια επιμένουν εμμονικά να βάζουν θετικό πρόσημο στον αντισυστημισμό και να τον ταυτίζουν με τη νεανικότητα, αποδίδοντας χαρακτηριστικά επαναστατικότητας στο λούμπεν. Πολλοί έμειναν έκπληκτοι με την είσοδο των «Σπαρτιατών» στη Βουλή, ίσως διότι θέλουν να ξεχνούν ότι υπάρχει μια σταθερή μειοψηφία, 5-10% του ελληνικού λαού, που εμφορείται από ακραίες ιδέες. Πως ένα ακόμα μεγαλύτερο τμήμα αντιλαμβάνεται τα άκρα ως κάτι θετικό. Το αντισυστημικό κομμάτι της κοινωνίας, το οποίο πάντα αναζητούσε οχήματα έκφρασης, τώρα βρήκε κάτι νέο, το οποίο μάλιστα συγκεντρώνει χαρακτηριστικά, που το κάνουν ακόμα πιο ελκυστικό στο ακροατήριό του.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή