Η πρόσφατη εμπειρία μου στην Εύβοια, ως επισκέπτη του 2ου Evia Film Project, ενός σχεδίου που δημιουργήθηκε πέρυσι έπειτα από πρωτοβουλία του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για την πολιτιστική στήριξη των πληγεισών, από τις πυρκαγιές του καλοκαιριού του 2021, περιοχών της Βόρειας Εύβοιας, με έφερε αντιμέτωπο με διάφορες σκέψεις, πέρα από το ίδιο το φεστιβάλ, όπου μπορώ με το χέρι στην καρδιά να πω ότι γίνεται πολύ σημαντική και επίπονη εργασία, σε διάφορους τομείς. Θαυμάσιο το φεστιβάλ, όμως, κακά τα ψέματα, ήταν κυρίως μια αφορμή για την ίδια την επίσκεψή μου στην πόλη της Αιδηψού, από την οποία είχα να περάσω πάνω από 10  χρόνια και στην οποία δεν είχα ποτέ διαμείνει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή