Προϋποθέσεις

Το μακρινό 2008 ο Αλέκος Αλαβάνος ήταν πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ κι ο Τσίπρας του Συνασπισμού. Ενα χρόνο αργότερα, όταν ο τελευταίος εξελέγη βουλευτής, πήρε κι επίσημα το κόμμα. Το πρότυπο της διαρχίας – ενίοτε και της τριαρχίας – ακολουθείται και στη Γερμανία. Βέβαια, εκεί επιλέγεται εφόσον οι κομματικές γραφειοκρατίες αντιληφθούν ότι χρειάζεται να προταθεί στο εκλογικό σώμα ένας υποψήφιος καγκελάριος που δεν ταυτίζεται απόλυτα με τον στενό πυρήνα του κόμματος προκειμένου εκείνο τελικά να κατορθώσει να απευθυνθεί σε όσο το δυνατόν περισσότερους ψηφοφόρους – ο Ολαφ Σολτς, ο οποίος κέρδισε ως μερκελικότερος του SPD τις γερμανικές εκλογές, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της χρησιμότητας τέτοιων λύσεων. Η πρόταση μοιάζει με χρυσή τομή, λοιπόν. Ωστόσο, δεν συνυπολογίζει τις αντικειμενικές συνθήκες. Εκτός του ότι οι έλληνες πολιτικοί δεν διαθέτουν τη συναινετική κουλτούρα που προϋποθέτουν μοντέλα σαν αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ του 2023 δεν είναι εκείνος του 2008. Το κόμμα είναι πια προσωποπαγές. Οπότε, για να δουλέψει οποιοδήποτε σχέδιο ανασυγκρότησης σήμερα, θα πρέπει πρώτα ο επικεφαλής να ξεκαθαρίσει στους συντρόφους του αν βλέπει τον μελλοντικό του εαυτό σαν πρωθυπουργό ή όχι.