«Κάθε απόπειρα θα καταλήγει σε κομματιασμένα κορμιά και σπασμένα κόκαλα», διεμήνυσε ο κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ το 2019 προς τους διαδηλωτές στο Χονγκ Κονγκ. Η απειλή του, την ίδια κιόλας χρονιά, αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για μια παράσταση χορού που πραγματεύεται την ανάγκη κοινωνικής αλληλεγγύης και αντίστασης στην κρατική καταστολή. Τα 17 άτομα που βρίσκονται επί σκηνής απέχουν αρκετά από μια τυπική ομάδα χορού: δεν είναι όλοι τους χορευτές, ενώ τον μικρότερο από τον μεγαλύτερο τους χωρίζει μισός αιώνας. Και ενώ επί μιάμιση ώρα διαδηλώνουν, διαμαρτύρονται, χορεύουν, συνομιλούν ή απλώς συνυπάρχουν υπό τις μελωδίες του έντονα ρυθμικού «Κοντσέρτου για τσέμπαλο» του σύγχρονου πολωνού συνθέτη Χένρικ Γκουρέτσκι ή το τζαζ ηχόχρωμα των Μαξ Ρόουτς και Αμπεϊ Λίνκολν, δυναμικό «παρών» έχει τόσο ο μυθιστορηματικός λόγος της σκωτσέζας συγγραφέως Αλι Σμιθ όσο και γραπτές εκφράσεις μίσους από το Διαδίκτυο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή