Ο «πόλεμος» με την Ιντερ και ο σύμμαχος Ρομπέρτο Κάρλος

Στο στάδιο της Γιοκοχάμα γραφόταν το καλοκαίρι του 2002 το πιο εντυπωσιακό φινάλε ενός δράματος. Ο Βραζιλιάνος Ρονάλντο, ένας από τους διασημότερους ποδοσφαιριστές της εποχής ξεπέρασε έναν από τους πιο σοβαρούς τραυματισμούς που έχουν δει γιατροί στο γόνατο και κατάφερε να οδηγήσει τη Σελεσάο στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το «Φαινόμενο» αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ του τουρνουά με οκτώ γκολ ενώ στον τελικό πέτυχε και τα δύο τέρματα στη νίκη με 2-0 επί της Γερμανίας. Η φήμη του είχε εκτοξευτεί, όλα τα φώτα ήταν στραμμένα πάνω του όταν ξαφνικά έριξε τη βόμβα: απαίτησε να φύγει από την Ιντερ η οποία του είχε συμπαρασταθεί σαν οικογένεια, στα δύο χρόνια που μπαινόβγαινε στα χειρουργεία. Η ρήξη ήρθε όταν ο Ρονάλντο ζήτησε από τον τότε πρόεδρο της Ιντερ, Μάσιμο Μοράτι να απολύσει τον προπονητή Εκτορ Κούπερ. Ο ιταλός παράγοντας δεν αποδέχτηκε το αίτημα του παίκτη αλλά ο Ρονάλντο δεν κάθισε με σταυρωμένα χέρια. Ηρθε σε επαφή με τη Ρεάλ Μαδρίτης γράφοντας τον πρόλογο ενός μεταγραφικού θρίλερ που ολοκληρώθηκε λίγα μόλις λεπτά πριν κλείσει το μεταγραφικό παράθυρο, στις 31 Αυγούστου. Σημαντικό ρόλο στη μεταγραφή του στη Ρεάλ έπαιξε ο συμπατριώτης του και άσος των Μερένγκες τότε, Ρομπέρτο Κάρλος με τον οποίον μοιραζόταν το δωμάτιο στο οποίο υπέστη σπασμούς λίγες ώρες πριν από τον τελικό του Μουντιάλ του 1998. Ο Κάρλος ήταν αυτός που κάλεσε σε βοήθεια και ουσιαστικά έσωσε τη ζωή του Ρονάλντο.