Ακόμη και οι αντίπαλοι του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατανοούν πως είναι αναγκαίο ο ΣΥΡΙΖΑ να βρει γρήγορα τα πατήματά του και να ανασυγκροτηθεί μετά την ταυτοτική μα και εν συνόλω κρίση που διανύει. Θα είναι θετικό και για την κυβέρνηση αλλά και για το σύνολο του πολιτικού συστήματος, άρα για τη Δημοκρατία μας. Ο κοινοβουλευτικός έλεγχος αλλά και η αίσθηση και η ουσία των θεσμικών πολιτικών πόλων είναι πυλώνες για την Ελλάδα και προϋποθέσεις για το ίδιο το κυβερνητικό και νομοθετικό έργο. Η οριοθέτηση δε των αντιρρήσεων ή και προταγμάτων στην Εθνική Αντιπροσωπεία είναι κατάκτηση ετών και επίσης η ασφαλής οδός για να κάνει βήματα η ίδια η χώρα μας.

Βέβαια όλα αυτά προϋποθέτουν και μια αξιωματική αντιπολίτευση στο ύψος των νέων περιστάσεων και όχι προσκολλημένη σε παλιές διαιρέσεις, σε τοξικότητες ή σε βερμπαλισμούς που έδειξαν πως δεν βγάζουν πουθενά. Σήμερα το πολιτικό σκηνικό παρά τις παραδοξότητές του συμφωνεί κατά βάσιν με ολίγες διαφοροποιήσεις στις στρατηγικές συμμαχίες της χώρας αλλά και στον προσανατολισμό της. Αυτό μας βγάζει πιο ώριμους από έναν υπερδεκαετή κύκλο παλινωδιών, μεταβολών συχνά απότομων, αλλά και δοκιμασιών που καθυστέρησαν την αναπτυξιακή δυναμική και κανονικότητα.

Σήμερα, αξιοποιώντας αυτή τη μεγάλη ευκαιρία, έχει σημασία να βρεθεί το κέντρο βάρους του πολιτικού συστήματος και παράλληλα με την αποφασιστικότητα για την ολοκλήρωση του μεταρρυθμιστικού έργου της κυβέρνησης, να αναταχθεί και η αντιπολίτευση στην κατεύθυνση θεσμικού ελέγχου και έκφρασης και των δικών της σοβαρών θέσεων και προτάσεων.