Στο βιβλίο του «Τι δεν μπορεί να αγοράσει το χρήμα» (εκδ. ΠΟΛΙΣ), ο αμερικανός καθηγητής φιλοσοφίας Μάικλ Σαντέλ αναφέρεται σε μια διαφημιστική εταιρεία του Λονδίνου που στις αρχές αυτής της χιλιετίας άρχισε να πουλάει διαφημιστικό χώρο στο ανθρώπινο μέτωπο. Εκλεψαν την ιδέα από ένα μεξικάνικο εστιατόριο στο Σαν Φρανσίσκο, αντίθετα όμως μ’ εκείνους δεν απαιτούσαν το τατουάζ να είναι μόνιμο. Ο χώρος από τον οποίο αντλούσαν υποψηφίους ήταν το Πανεπιστήμιο και η αμοιβή για όποιον χτυπούσε το λογότυπο της εταιρείας στο κούτελό του ήταν 4,20 λίρες την ώρα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή